من قبلا هم طی مصاحبه های مطبوعاتی که باهام انجام شده عرض کردم به رسانه ها و مطبوعات داخله و خارجه که پری های دریایی و جنتلمن های زیادی به دفتر من زنگ میزنن یا تکس میدن استفتاء میکنن می پرسن می گن حاج آقا مسئلتن؟ شما که از هجــرت پیامبــر از مکـــه به مدینـــه اینجا عضو هستید چه توصیه و پیامی برای مردم همیشه در صحنه و تشنه ی آشنایی وازدواج و کلا تازه وارد های این وادی دارید که میان اینجا امید می بندن، دخیل می بندن، سفره ی بی بی سه شنبه میندازن، گوشه قرآن میزنن تو آب می چکونن توی دمنوش طرف، دعای جوشن کبیر میخونن، خانم جلسه ای استخدام میکنن که لای کتاب باز کنه واسه شون؟ جواب بنده هم ساده و مختصر و مفید اینه که: بسم القاسم الجباری، انگار آدما و رهگذرای توی خیابون خیلی انگیزه وتصمیم و برنامه و اراده ی جدی تری برای آشنایی و رابطه ی جدی دارن تا عزیزان اینجا. بنابراین، نتیجه ای که من شخصا از یک عمر زندگی شرافتمندانه اینجا گرفتم اینه که اگر بیشتر ازیک گفتگو و هم صحبتی توقع داشته باشید یکی از بزرگترین اشتباهات زندگی تونو مرتکب شدید که البته اگراونم به گیس و گیس کشی نکشه سر اینکه من اینو میگم، من اونو میخوام و این بگه پس فردا من دهن سگمو ماچ کردم تو حق نداری حسودیت بشه واونم نه بزاره، نه ورداره برگرده بگه حالا که اینجوری شد منم روزی شیش وعده باید از سانفرانسیسکو به علی آباد کتول زنگ بزنم با مامانم ویدئو کنفرانس کنم و از آشپزی ماشپزی هم خبر مبری نیست، برای اون یکی داستان هم که اصلا دیگه حرفشم نزن، بیخود صابون به دلت نمال از چهار روز قبل شب جمعه، مگه پشت گوشتو ببینی دیگه اونم ببینی چون از همین امشب تحریمی تا زمانی که فلسطین آزاد بشه؛ والسلام علیـــکم، روح الله الموسوی الخـــ